Και όσο και αν προσπαθώ να κρατήσω καλοκαίρι στο χέρια μου, αυτό γλιστρά… και η ζωή προχωρά!
Ο Σεπτέμβριος για μένα θεωρείται κάτι σαν «Πρωτοχρονιά» και κάπου διάβασα ότι αυτό προκύπτει, ίσως ως ιστορικό κατάλοιπο, μιας και σύμφωνα με το βυζαντινό ημερολόγιο, ο Σεπτέμβριος θεωρείτο ο πρώτος μήνας του έτους. Προσωπικά πιστεύω έχει να κάνει με το σχολειό. Από μικρά παιδιά είμαστε προγραμματισμένοι να θεωρούμε τον Σεπτέμβριο ως αρχή της χρονιάς. Για τους περισσότερους όμως θεωρείται ο μήνας των αλλαγών, ο μήνας που σε βρίσκει να θέτεις νέους στόχους, να κλείνεις παλιά κεφάλαια και να ευελπιστείς πως το πλήρωμα του χρόνου θα σηματοδοτήσει ένα νέο ξεκίνημα και μια καθημερινότητα που θα μοιάζει λιγότερο με ρουτίνα.
Σε κάθε περίπτωση όμως, ο Σεπτέμβριος είναι ένας μεταβατικός μήνας και αυτό έχει να κάνει με την αλλαγή της εποχής και την έναρξη του Φθινοπώρου. Ο καλός καιρός μπορεί να συνεχίζεται, η διάθεση για μια ημέρα στην παραλία μπορεί να υπάρχει ακόμα, αλλά εκεί ξαφνικά οι πρώτες σταγόνες της βροχής και η μυρωδιά από το βρεγμένο χώμα, σου υπενθυμίζουν ότι όσο και αν θες το καλοκαίρι να κρατήσει… η ζωή προχωρά και όποια περίοδο και αν διανύουμε στη ζωή μας, θα αντεπεξέλθουμε τις δυσκολίες, αφού μια νέα αρχή είναι πάντα καλοδεχούμενη!
Καλό Φθινόπωρο!
suimsuit: Oysho
photo shoot by Giota Tsoukala
